บทที่ 116 116

“แต่มันเป็นแค่แผลถลอกเลือดซิบๆนิดเดียวเองนะคะ” หล่อนอดเถียงไม่ได้

“ไม่ได้เด็ดขาด มานี่ !” ชายหนุ่มดึงหล่อนแล้วกดบ่าบางให้ทรุดนั่งริมลำธาร ก่อนจะตามมานั่งใกล้ๆแล้ววักน้ำเย็นลูบหน้าเรียวให้อย่างอ่อนโยน “หน้ามอมแมมหมดเลยนะ”

ตากลมเหลือบมองราซิเอลนิ่งนาน ซึมซับทุกสัมผัสแสนอ่อนโยนที่เขาทำให้ จวบจนใบหน้า...