บทที่ 30 30

ขาเรียวครูดไปตามพื้น ระเรื่อยไปจนกระทั่งถึงเชิงเขา คราวนี้หนุ่มหน้ากากผีคงชักจะเหนื่อยที่ต้องคอยลากโดยเดินกลับหลัง แล้วหันไปมองทางด้านหลังเป็นระยะ เลยปล่อยเธอลง

หญิงสาวเตรียมจะพยุงตัวเองเพื่อวิ่งหนี แต่ช้าเกินไป…เพราะวัตถุดำมะเมื่อมจ่อด้านหลังพร้อมเสียงขู่

“เดินต่อไปซะ ถ้าตุกติกละก็…ไส้แตกแน่”

เธ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ