บทที่ 81 81

“ขอโทษทีเถอะค่ะ คุณอ่อนหวาน สดใสตรงไหนเหรอ” หล่อนขัดคออย่างไม่เกรงใจ พลางเดินไปยกหม้อหุงข้าวมา แล้วตักข้าวสวยร้อนๆใส่จานทั้งสองใบ

“โดยเฉพาะไอ้ชุดสูทสีดำของคุณนั่น…ทำให้คุณดูเหมือนลูกชายมาเฟียยังไงก็ไม่รู้สิ”

“หืม ?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง “เหมือนมาเฟียงั้นเหรอ”

“ใช่ค่ะ น่ากลัวยังไงก็ไม่รู้สิ แต่คุณใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ