บทที่ 91 91

ผิวกายหล่อนลื่นเหมือนแพรไหม นุ่มมือชวนให้อยากแตะต้องตลอดเวลา…โดยเฉพาะริมฝีปากบางจิ้มลิ้มที่ยั่วยวนให้เขาอยากจูบทุกครั้งที่เห็นหน้า รวมทั้งครั้งนี้ด้วย…

ราซิเอลโน้มหน้าลงต่ำ อีกนิดเดียวจะได้จุมพิตหล่อนสมความตั้งใจ ทว่าตากลมโตกลับเปิดขึ้นมาเสียก่อน

“ว้าย ! กรี๊ด ! โรคจิต !” หญิงสาวหวีดร้องลั่นอย่างต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ