บทที่ 21 บทที่ ๗ (๓) จบตอน

แพรวพราวเจียนจะบ้า นี่มันคืออาการของคนตั้งท้องอ่อนๆ งั้นหรือ ทำไมมันช่างทรมานทรกรรมเช่นนี้ ทรมานจนเหมือนจะตายให้ได้ ขนาดอ้วกจนแทบไม่หลงเหลืออะไรให้อ้วกแล้วก็ยังคลื่นไส้พะอืดพะอมไม่หยุด แบบนี้จะอ้วกไส้ตัวเองออกมาด้วยไหมเนี่ย?

“แฮ่ก!” เธอหอบหายใจ แต่ก็ยังรู้สึกไม่สบายตัวจนเดินมาล้มตัวลงนั่งที่แคร่ไม้ภ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ