บทที่ 21 หลุมพรางรัก

ผลัวะ....

“พี่โต๋ แม่เรียก” น้องชายชะโงกหน้าเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง

“รู้แล้ว...” เขาตะโกนสวนไปในทันที

“เป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ เมอายนะ” เธอหน้าแดงขึ้นมา

พิชาญได้แต่ยิ้ม  ก่อนจะเดินไปล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหาเธอที่เตียง

“โต๋อาบให้ดีกว่า เท้าเจ็บแบบนี้”

“หือ... ไม่เอา” เธอรีบปฏิเสธ

“โอ๊ะ...อ่อย...เจ็บ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ