บทที่ 90 โคตรเจ็บ

แก้มยุ้ยวิ่งตัวปลิวขึ้นไปบนเรือนใหญ่ ตรงไปที่ห้องของคุณชมพู

ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...

“คุณชมพูคะ หนูตะลันต์ พี่ยุ้ยมาแล้ว” แก้มยุ้ยส่งเสียงเรียก หากตะลันต์ได้ยินก็ต้องรีบมาเปิดประตูให้

“เอ...ทำไมเงียบจัง” เธอสงสัย เพราะยืนรออยู่นานแล้ว จึงตัดสินใจเคาะอีกครั้ง

ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...

“ตะลันต์ ตะลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ