บทที่ 52 สุดท้ายแล้ว

ชายตรงหน้า ที่เคยเป็นคนมีชื่อเสียง มีคนนับหน้า ถือตา เดินเข้ามา ในห้องเยี่ยม ผู้ต้องขังด้วยใบหน้า อิดโรย แม้จะได้นอนในเรือนพยาบาล ไม่ได้อยู่ในห้องขังเหมือนคนอื่นๆ แต่มันก็ลำบากมาก สำหรับคนที่เคยนอนห้องแอร์ มาตลอด

"ท่านเป็นยังไงบ้างครับ " ลูกชายถามด้วยความเป็นห่วง มองพ่อ ที่อิดโรย อ่อนเพลีย ต่างจากท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ