บทที่ 90 บทที่ 90

เมื่อทนอยู่นิ่งเฉยไม่ได้ ไฮซานก็คำรามลั่นออกมาราวกับคนบาดเจ็บสาหัสและรอคอยการรักษา จากนั้นมือใหญ่ก็ดันร่างบางออกและดึงให้ลุกขึ้นยืน และผลักร่างบางให้ยืนพิงผนังห้องตรงหัวเตียง ก่อนที่ตนจะเป็นฝ่ายนั่งบนส้นเท้า

“ทีนี้...ตาข้าบ้าง”

ไฮซานกระตุกมุมปากขึ้นข้างหนึ่ง ส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เมียรัก ก่อนยกเรี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ