บทที่ 45 ฉันคุ้นเคยมาก

ทินกรหลับตาลงอย่างว่าง่าย

เธอรู้สึกได้ถึงผ้าขนหนูอุ่นๆ ที่ค่อยๆ เช็ดลงบนใบหน้า แล้วเลื่อนลงมาที่ลำคอและไหปลาร้าของเขา

"ต้องเช็ดตัวด้วยไหม"

"อืม"

อัญญารัตน์จำใจวางผ้าขนหนูไว้ข้างกะละมัง แล้วฝืนใจไปปลดกระดุมเสื้อของทินกร เขาใส่ชุดผู้ป่วยหลวมโครก และข้างในก็ไม่ได้ใส่อะไรเลย เผยให้เห็นแผงอกเปลือยเปล่า

อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ