บทที่ 84 เริงสวาทพี่ชาย 26

คนตัวโตที่ยอมเดินตามเธอมาต้อยๆ ขืนตัวเอาตอนข้ามรั้วมาแล้ว พิมพ์แพรตวัดตาเขียวๆ ใส่เขาหน้างอหงิก

“เฮียจะพูดอะไรคิดถึงใจคนอื่นบ้างนะ”

“ก็มันเรื่องจริง พู่เห็นจริงๆ”

“หะ...เห็นอะไร เฮียว่าพู่เห็นอะไร”

“ก็เห็น...เฮียหนึ่งกับเฮียสองและ...”

“พู่ไม่ได้เห็น พู่เปล่า” รีบปฏิเสธเสียงระรัว แต่...