บทที่ 52 52

หญิงสาวเปล่งเสียงผ่านลำคอแห้งเป็นผงเพื่อขับไล่เขาไปทั้งที่หัวใจของเธอกำลังจะหลุดหายเหมือนร่างกายที่กำลังจะหยัดยืนไม่อยู่ เขาไม่มีวันรู้ว่าทุกคำพูดที่หลุดออกมาจากปากยิ่งกว่าแส้เฆี่ยนตีความรู้สึกของเธอจนแทบทนไม่ไหว

“ถ้าไม่ลืมคุณก็ต้องเข้าใจว่าตอนนี้สถานะที่แท้จริงของคุณคืออะไร คุณถือดียังไงมาไล่คนที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ