บทที่ 80 80

ปรายฟ้าซุกหน้าลงกับอกของเขาอีกหนเมื่อแสงจ้าแหวกม่านน้ำฟ้าพาดผ่านความมืดเหนือหลังคาบ้านทั้งส่งเสียงคำรามสนั่นไหวอีกหลายครั้ง ร่างอรชรในชุดนอนผ้าซาตินสายเดี่ยวเนื้อบางช่างเย้ายวนนักเมื่อผิวขาวเนียนที่โผล่พ้นเนื้อผ้าเรียบลื่นสัมผัสกับผิวสากระคายของเนื้อหนุ่มอันแข็งแกร่ง เขมราชจรดปลายจมูกลงบนเรือนผมอ่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ