บทที่ 24 ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

ตอนเช้า...

“ไปไหนแต่เช้า” ฉันพลิกตัวคว้ามือหาคนตัวโต ก่อนจะค่อย ๆ ขยับเปลือกตาลืมขึ้นแต่กลับไม่เจอใคร

“ไหนว่าจะไปส่งที่มหาลัย อาไรเฟิลนะอาไรเฟิล” คนตัวเล็กทำหน้างอน คอยดูจะไม่พูดด้วยอีกเลย ปากบอกว่ารักแค่ขอเลี้ยงหมาตัวเดียวก็ไม่ให้เลี้ยง

“บัดดี้...ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้...เห้อ” ฉันได้แต่ถอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ