บทที่ 39 รู้สึกไม่ปลอดภัย

“พอแล้วนะคะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้านะ” ตัวเล็กพูดเสียงเบา

“.......” อาไรเฟิล เงยหน้ามามองหน้าฉัน ก่อนจะมุดหน้าสูดดมตามซอกอก แล้วไอ้นั่นเขายังอยู่ในตัวฉันอยู่เลย มันรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาซะเลย

“อาขา ภูพิงค์ ไม่ไหวแล้วนะ เหนียวตัวไปหมดแล้ว” ฉันพูดเสียงอ้อน มือลูบแผ่นหลังกว้างขาวเนียนอย่างเอาใจ

“อาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ