บทที่ 21 21

หัวใจของหญิงสาวเหี่ยวเฉาเหมือนใบไม้ขาดน้ำ บางครั้งเธอก็คิดถึงเขาแทบขาดใจแต่จะพูดออกไปได้อย่างไรในเมื่อเขาเกลียดเธอกับมารดาขนาดนั้น แต่คนที่มีความสุขมากที่สุดกลับเป็นลีลาที่พยายามสรรหาและเจ้ากี้เจ้าการงานแต่งโดยไม่สนใจเรื่องอื่นใดทั้งสิ้น นึกแล้วอณัศยาก็สงสารแม่ เธออยากให้ลีลายุติทุกอย่างแล้วเดินออกไ...