บทที่ 41 41

พิทยานั่งมองหญิงสาวซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นนักศึกษารุ่นน้องของเขาค่อย ๆ ละเลียดอาหารในจานทีละน้อยเหมือนเหม็นเบื่อและมันดูไร้รสชาติกระนั้น ชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ ขณะมองออกไปนอกหน้าต่างร้านอาหารใจกลางกรุงที่ภายในตกแต่งอย่างคลาสสิคและบรรยากาศสงบเงียบซึ่งวันนี้เขานัดอณัศยาออกมาเพราะตั้งใจจะเลี้ยงข้าวเธอสักม...