บทที่ 129 โรคระบาดต้าเหลียง 1

ดวงตาคมดุหันมามองอย่างดุดันก่อนจะทอแสงอ่อนลงเมื่อเห็นว่าเป็นผู้ใด มือหนาผ่อนแรงเก็บกระบี่เข้าที่เดิมและบอกคนตรงหน้าเสียงนิ่ง

“เจ้าไม่ควรเข้ามาเช่นนี้ มันอันตราย” จิวชงหยวนเงยหน้ามองคนบอกแล้วยกยิ้มบาง

“เจ้ายังบาดเจ็บ ไม่ควรมาฝึกเช่นนี้ หากรักษาตัวไม่หายดีภายภาคหน้าหากมีภัยเจ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ