บทที่ 166 บทส่งท้าย เล่ห์รักเทวาสวรรค์ 6 (จบ)

ร่างโปร่งบางเดินมาหยุดริมหน้าต่างเหม่อมองท้องฟ้าที่มีดาวกระจ่างเต็มท้องฟ้า ผ่านมาเกือบสามเดือนที่ลู่เฟยจากไป แม้เวลาบนสวรรค์จะน้อยนิดแต่หัวใจเขากลับเจ็บปวดเพราะเวลาบนโลกมนุษย์เดินเร็วกว่าสวรรค์มากนัก สำนักเซียนโอสถที่ตั้งขึ้นมีลูกศิษย์ที่ขยันขันแข็งจนหายห่วง เพียงไม่กี่ปีคงออกไปท่องทั่วยุทธภพเก็บ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ