บทที่ 18 ความทรงจำที่จำเป็นต้องมี 2

ทว่าเมื่อน้ำสีฟ้าใสผ่านลงคอไปถึงกลับทำให้เขาเซแทบล้มทั้งยืน มือเรียวเกาะกำแพงสายตาพร่ามัว ตอนนี้เขาปวดหัวจนแทบระเบิด ก่อนจะเริ่มมีภาพต่างๆ วิ่งไหลเข้ามาในสมองเป็นฉากๆ

คำพูดและน้ำเสียงชัดเจน ทว่าคนที่ทำให้เขาตกใจคือภาพเหล่านั้นกลับเป็นตัวเขาเองในตอนนี้ ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนที่ภาพเริ่มหยุดลง ตอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ