บทที่ 59 เป็นบุรุษต้องเที่ยวหอนางโลม 1

“ย่อมได้” จิวชงหยวนกล่าวตอบเพราะถือว่าไม่ได้เสียเวลาอะไรมากมายและตัวเขาเองก็ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายไปที่ใดอยู่แล้วนอกจากเดินทางไปเรื่อยๆ เท่านั้น อีกอย่างการได้เจอคนรู้จักอีกครั้งอาจทำให้ชีวิตเขารู้สึกสนุกขึ้นบ้างก็ได้

“ศิษย์พี่หมายความว่าเช่นไรเจ้าคะ” แม่นางเสี่ยวหนิงหันไปเขย่าแขนตงไห่พร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ