บทที่ 11 บุญคุณต้องทดแทน หนี้แค้นต้องชำระ! 2

“จิ้งจอกลวงเล่ห์เช่นเจ้าอาจหลอกผู้อื่นได้ แต่มิใช่กับข้า” น้ำเสียงเย็นๆ ของคนเอ่ยทำให้ลั่วเหยียนเจิ้งมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา ชายตรงหน้าสูงพอๆ กับตน การยืนบ่งบอกความระวังตัวไม่มีช่องโหว่ให้โจมตีได้

“ข้าเป็นจอมยุทธพเนจร ไยจะเป็นจิ้งจอกลวงเล่ห์ได้เล่า เจ้าคงเข้าใจผิดแล้ว” ลั่วเหยียนเจิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ