บทที่ 50 หาแพะชนแกะ 6

“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ว่าท่านคิดจะลวนลามข้า” ลั่วเหยียนเจิ้งหัวเราะในลำคอมองคนที่รู้ทันอย่างขำขัน บางครั้งก็รู้ทันมากเกินไป เขาแค่อยากได้กลิ่นดอกท้อใกล้ๆ เท่านั้นเอง

แต่ตอนนี้ไม่อยากไปกวนโมโหคนงามเดี๋ยวจะหนีกลับตำหนักเสียก่อน มือเรียวเริ่มขยับนิ้วบรรเลงเพลงหนึ่งที่คนฟังได้แต่นิ่วหน้าเหลือบมองคนบร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ