บทที่ 51 หาแพะชนแกะ 7

“ลุกขึ้นเถอะ ไม่ว่าอย่างไรข้าต้องหาความเป็นธรรมให้พระสนมของข้าอยู่แล้ว” แม้เสียงจะราบเรียบแต่แฝงไว้ด้วยอารมณ์สะท้อนความเสียใจออกมา ยิ่งทำให้จางหูเตี๋ยรู้สึกซาบซึ้งพระทัยยิ่งนัก ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นฝีมือใคร จะไม่ปล่อยชีวิตพวกมันไว้เป็นอันขาด

“ขอบพระทัยฝ่าบาท” ลั่วเหยียนเจิ้งมองคนที่ก้มหน้าขอบคุณด้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ