บทที่ 56 ผู้มาเยือนยามวิกาล 4

ลั่วเหยียนเจิ้งกลับมาถึงตำหนักในเวลาพลบค่ำพร้อมด้วยขนมหวานหลายอย่าง ใบหน้าที่เคยเปื้อนยิ้มกลับมานิ่งเรียบ ทว่าเมื่อคิดถึงคนหน้านิ่งที่คิ้วขมวดเป็นปมลึกจนน่าขำก็ทำให้อดยิ้มไม่ได้

การได้แกล้งหลิ่วเหวินอี้ทำให้เขาอารมณ์ดีกว่าปกติ จากครั้งแรกที่พบคนผู้นี้ดึงดูดให้เข้าหาอย่างไม่ตั้งใจ ดวงตาเย็นชาติดจ...