บทที่ 47 -47-

ตอนที่ 47

คนทั้งกลุ่มเดินตามทหารองครักษ์ไปยังตำแหน่งต้นหญ้าดังกล่าว ไม่นานก็ถึง “ที่นี่แหละขอรับคุณหนู ต้นหญ้าพวกนี้แข็งมากขอรับ ใบเยอะทั้งยังสูงท่วมหัว เราผ่านไปไม่ได้หรอกขอรับ”

เว่ยซือหงไม่ได้สนใจฟังคำพูดของทหารองครักษ์ เท้าเล็กก้าวเร็ว ๆ ก็ไปหยุดยืนตรงหน้าดงอ้อย

ใช่แล้วต้นหญ้าสูงใหญ่ที่ทหารองค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ