บทที่ 112 รักหากแต่ต้องจำใจลาจาก (25%)

ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลเซนหลุยส์

“มณีเธออย่าเป็นอะไรนะที่รัก” เสียงสั่นเครือพร่ำพูดอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ร่างสูงใหญ่ที่เสื้อผ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบเลือดเดินวนไปวนมาด้วยความกระวนกระวายใจ

“ใครเป็นญาตของคนไข้ครับ” หมอที่เพิ่งทำการผ่าตัดเอากระสุนออกเสร็จ ถามทันทีที่โผล่หน้าออกมาพ้นห้องฉุกเฉิน คนที่เฝ้ารอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ