บทที่ 122 มาเฟียง้อรัก (150%)

“มณีจ๋า…” หลังจากนั่งเงียบกันสักพัก เสียงทุ้มก็ดังขึ้นข้างใบหูสะอาด กระชับอ้อมกอดให้ร่างบางแนบอกอุ่นยิ่งขึ้น โดยครั้งนี้มณีญาก็ไม่คิดจะปัดป้อง

“คะ” ขานรับสั้นๆ ขณะซุกตัวเงียบกับอกอุ่นของสามี

“เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ ต่อไปนี้คุณมาเฟียจะไม่ทำตัวงี่เง่าอีกแล้ว ยกโทษให้คุณมาเฟียเถอะนะทูนหัว คุณมาเฟียอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ