บทที่ 124 มาเฟียง้อรัก (200%)

“มณีจ๋า มณีคนดี ตื่นไปกินข้าวเย็นกันเถอะ” มาร์เวลปัดปอยผมที่ปรกใบหน้าผุดผ่องของภรรยาออก แล้วก้มลงกระซิบเสียงทุ้มเจือละมุนละไมข้างใบหูน้อย ปลุกให้หญิงสาวตื่นจากนิทราแสนหวาน

“ฮื้อ…ไม่เอามณีจะนอน” เสียงประท้วงของคนที่โดนกวนเวลานอนอันแสนสุขดังอู้อี้ในลำคอทั้งที่ตาทั้งสองข้างยังคงปิดสนิท ก่อนที่จะพลิกกา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ