บทที่ 1 บทนำ
“คุณจำคำพูดของตัวเองไม่ได้เหรอคะ ตอนที่พูดกับเพื่อนคุณบอกว่ายังไง ถ้าม่านท้องขึ้นมาคุณจะหย่ากับม่าน และสัญญาของม่านกับคุณมันก็สิ้นสุดลงแล้วด้วย”
“ม่าน…” เพียงเขาอ้าปากเรียกชื่อเธอ ม่านทิวาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่ยอมให้โอกาสคนใจร้ายอย่างเขาได้พูดอธิบายสักคำ
“ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพราะต้องการแก้แค้นให้ยัยวิเจ็บใจแล้วก็เอาชนะเดิมพันเพื่อนของคุณ” เธอยอกย้อนเสียงราบเรียบ แต่มันกลับบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชายหนุ่มจนเจ็บปวด
“ฉัน...” รณพีร์กำลังจะเอ่ยค้าน แต่ก็ถูกม่านทิวาพูดดักคอเอาไว้เสียก่อน
“อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะคะ เพราะการหลอกลวงให้ ผู้หญิงคนหนึ่งรักคุณจนหมดใจ แต่คุณกลับตอบแทนเขาด้วยความเจ็บช้ำ มันจะทำให้ ผู้หญิงคนนั้นหมดความหวัง ความศรัทธา ความเชื่อใจในความรักจนหมดสิ้น” เสียงสั่นเครือของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มอยากจะกอดปลอบ แต่เธอคงไม่ต้องการ
“ม่าน...ฉันขอโทษ”
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เสน่หาสามีลวงใจ
ประพันธ์ ญาดาพัชร์
ออกแบบปก คนวาดสีเทา
หมวดนิยาย นิยายโรมานซ์
วันที่ตีพิมพ์ 9 กรกฏาคม 2564
จำนวนหน้า 489 หน้า
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามให้ผู้ใดละเมิด มิให้คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษรถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์
---------------------------------------------------------------------------------------------------
จากใจนักเขียน
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักในปี 2564 ค่ะ ครึ่งปีแล้วที่ไม่ได้เจอกันเลย วันนี้พาผลงานเรื่องล่าสุดมาฝากค่ะ กับเสน่หาสามีลวงใจ นิยายเรื่องนี้มีฉากหนึ่งที่แวบเข้ามาในหัว ตอนที่เขียนเรื่อง เมียนอกสถานะ อยู่นั้น เกี่ยวกับความหลอกลวงของ รณพีร์ ที่ดึงเอา ม่านทิวา คนที่ไม่เคยแม้แต่จะรู้จักเข้ามาในชีวิต เพื่อแผนการบางอย่างของพระเอก ทำทุกอย่างที่ต้องการจะเอาชนะ แต่กว่าจะรู้ว่ารักก็เกือบสายเกินไป
ขอบคุณนักอ่านที่รอนิยายเรื่องนี้มานาน ไม่รู้ว่านักอ่านทุกท่านที่ได้อ่านเรื่องของพี่สองกับน้องม่านไปแล้วจะชอบกันบ้านหรือเปล่า
สุดท้ายขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ นักเขียนทุกคนที่คอยให้กำลังใจ ในช่วงที่เขียนเรื่องนี้นะคะ ท้อมากแต่ก็ไม่หยุดเขียน ดึงกำลังใจของทุกคนมาเขียนต่อจนจบ และขอขอบคุณทุกคนที่คอยให้คำปรึกษาเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณพี่ Noomeaw.siri ที่คอยดูความสมเหตุสมผลของนิยายเรื่องนี้ให้จนจบด้วยค่ะ
แต่ยังไงก็ขอให้อ่านกันให้สนุกนะคะ. แล้วเจอกันใหม่ในเรื่องต่อไปค่ะ
ด้วยรัก...ญาดาพัชร์
