บทที่ 66 66

“บะ เบาเจ็บแล้วค่ะ” นาวิกาตอบกระท่อนกระแท่นพลางเหลือบตามองสีหน้าเผือดสีของหฤดี และสีหน้ารื่นรมย์ของศิวา สลับกันไปมา

นางเอกสาวรู้สึกเสียหน้าไม่น้อยที่ศิวาเดินผ่านเธอไปเสมือนว่าเธอเป็นเพียงอากาศธาตุ แถมยังเดินไปหานาวิกาอีกต่างหาก เอ๊ะ! บางทีเขาอาจจะยังมองไม่เห็นเธอก็ได้ เพราะโดยปกติแล้ว ไม่มีผู้ชายคน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ