บทที่ 87 87

“น่ารักอะไรของคุณ”

“ก็คุณไง งอนน่ารักจัง” เขาพูดด้วยดวงตาเป็นประกายวิบวับ

“เมื่อกี้ยังว่าฉันปากกว้างอยู่เลยนะ”

“ไม่ได้ว่าปากกว้างสักหน่อย ผมบอกว่าคุณยิ้มกว้างต่างหากล่ะ” เขาเถียงเสียงนุ่มพลางดึงเธอมานอนกอดแนบอกกว้าง

“เช้านี้ขอผมชื่นใจสักทีได้มั้ย” เขาขอ และเธอก็สุดแสนจะเต็มใจ

“ได้ค่ะ” ว่าแล้วก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ