บทที่ 67 โลกช่างมหัศจรรย์

แจ็คเกลียดขี้หน้าขุนพลเข้าไส้ เป็นความรู้สึกไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น

เขาไม่อยากแม้แต่จะยกมือไหว้หรือเรียกขุนพลว่า "ลุง" ด้วยซ้ำ

ญาณินลูบศีรษะของแจ็คเบาๆ "ห้ามพูดถึงผู้ใหญ่แบบนั้นนะครับลูก เขาเป็นแขกที่มาเยี่ยมบ้านเรานะ"

แจ็คเบะปากอย่างไม่สบอารมณ์ "ก็เมื่อกี้เขาเพิ่งจะสารภาพรักกับแม่ที่หน้าประตูบ้านน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ