บทที่ 41 40 ฉิบหาย

“ตื่นนานแล้วเหรอ” อ้อมกอดที่ฉันไม่คุ้นกระชับกอดฉันไว้แนบแน่น ในขณะที่ฉันนอนมองเพดานสีอึมครึมนี้มาสองชั่วโมง กว่าฉันจะข่มตาให้หลับได้ก็ใช้เวลาอยู่สักพักใหญ่ๆ ก่อนนอนฉันใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้ถูกพันธนาการไว้กอบกุมแหวนที่คอแล้วข่มตานอนด้วยความยากลำบาก

ต้องมานอนให้ใครกอดก็ไม่รู้ ไหนจะกลิ่นตัวที่ฉันไม่ชิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ