บทที่ 37 เสียใจ / ขอโทษ

“ให้ดาวช่วยไหมค่ะ”

“ไม่ต้อง ๆ ไปนั่งรอเดี๋ยวพวกพี่จัดการเอง” เป็นคุณกันต์ที่เอ่ยขึ้น ส่วนพี่เปอร์กำลังล้างผัก คุณปืนกำลังสับไก่ ส่วนพ่อนั่งอยู่บนบ้าน

“งั้นดาวไปรอข้างบนแล้วกัน” ทุกคนเงียบตั้งหน้าตั้งตาทำอาหาร ดูจริงจังกันมากจนเจ้าของบ้านอย่างฉันถึงกับอายเพราะทำกับข้าวไม่เป็น

“……” ฉันเดินตรงเข้าไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ