บทที่ 5 แผนร้าย

“เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม!” ทันทีที่แฟนหนุ่มเดินเข้าบ้านแฟนสาวที่ตอนนี้รับหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวดูแม่ที่ป่วยเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มด้วยความคิดถึง

หลังจากวันนั้นทั้งสองก็ได้จดทะเบียนสมรส และย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านฝ่ายชายโดยที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิงก็ไม่ได้คัดค้านอะไร

เพราะจำนวนเงินก้อนโต ที่สไนเปอร์มอบให้มันมากมายจนพวกเขาไม่สนใจในตัวลูกสาว

จะมีแค่เพียงผู้เป็นน้องสาวที่ไม่พอใจเพราะตัวเองก็แอบรักสไนเปอร์ตั้งแต่ยังเป็นแค่เพื่อนกับพี่สาว

คิดหาทางที่จะแย่งสามีพี่ทุกวิถีทาง

“เปอร์ไม่เหนื่อยแล้วซอนบีล่ะเหนื่อยไหม วันนี้แพ้ท้องมากไหม ขอโทษนะช่วงนี้เรามีงานทุกวันเลยไม่มีเวลาดูแล” มือหนาลูบหัวแฟนสาวอย่างอ่อนโยน

“นิดหน่อย แต่พรุ่งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ พอดีป๊ากับหม่าม้าอยากคุยเรื่องแต่งงานของเรา ส่วนเรื่องหม่าม้าเราให้เพื่อนมาช่วยดูแลแทนวันหนึ่ง” แฟนสาวพูดอย่างออดอ้อน

“ไม่มีปัญหา อะไรที่ทำให้คุณแม่สบายใจ พ่อคนนี้ทำให้ได้ทุกอย่าง!”

น้ำเสียงทุ้มนุ่มพูดพลางปลายจมูกโด่งคลอเคลียแก้มนวล ก่อนกลีบปากนุ่มจะประทับจูบมอบจุมพิตอันแสนหวานให้แฟนสาว

พรึบ!

“ก่อนมื้อค่ำ” ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังห้องนอน เพียงแค่ไม่กี่นาทีต่อมาเสื้อผ้าหลุดลุ่ยออกจากตัวไม่เหลือสักสิ้น

สองร่างเปลือยเปล่าจ้องหน้าสบตากันก่อนจะมอบบทเพลงรักอันหอมหวาน มอบความสุขทางกายผ่านท่วงท่าอันเร่าร้อนให้แก่กันและกัน

วันรุ่งขึ้น...

“พี่เปอร์ สวัสดีค่ะ” ซึนยอนวิ่งเข้ามาเกาะแขนแฟนพี่สาวทันทีที่เขาลงจากรถ

“.....” ชายหนุ่มไม่พูดอะไรปัดมือหญิงสาวออกแล้วเดินไปเปิดประตูรถให้แฟนสาว

“ขอบคุณค่ะ!”

ยิ่งชายหนุ่มเมินใส่ยิ่งสร้างความแค้นในใจให้ซึนยอน แต่เธอก็ทำได้เพียงยืนกำหมัดและแอบยกยิ้มมุมปากเพราะนี่มันเป็นแผนการที่เธอกับเพื่อนสาววางไว้

ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรเป็นแค่เพียงการนัดทานข้าวพูดคุยฉันครอบครัวแต่ทว่า....

“สวัสดีค่ะทุกคน” ทันทีที่แขกไม่ได้รับเชิญปรากฏตัว สไนเปอร์ถึงกับหน้าเปลี่ยนสี

“นับดาว! มาได้ไงอะ” ซึนยอนพูดทักทายเพื่อนสาว

“พอดี...ดาว” แต่เธอกลับเอาแต่จ้องหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้นั่งนิ่งกำหมัดแน่น

จนแฟนสาวสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ด้วยสัญชาตญาณเธอรับรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาคิดยังไงกับสามีเธอ

“เปอร์ว่าเราไปกันเถอะ เปอร์อยากอยู่กับซอนบีตามลำพัง!”

พรึบ!

สิ้นคำพูดร่างสูงลุกพรวดจูงมือแฟนสาวออกจากตรงนั้นทันที เพราะเขาไม่รู้ว่าจะควบคุมตัวเองได้นานแค่ไหน แต่เห็นหน้าผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นเขาก็อยากจะระเบิดอารมณ์โทสะใส่เธอ

“มีอะไรหรือเปล่าคะ” แฟนสาวเอ่ยขึ้นหลังจากเดินห่างออกจากตรงนั้น ด้วยความเป็นห่วง

“ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ทำให้หม่าม้าเจ็บ!” สายตาเย็นชาแปรเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นทันทีที่นึกถึงเรื่องนี้

ก่อนจะเล่าทุกอย่างให้แฟนสาวฟัง

“แล้วแบบนี้แสดงว่าเธอ...” แฟนสาวพอได้ฟังก็ถึงกับช็อกอ้าปากค้าง

“แต่ช่างเถอะตอนนี้เปอร์ไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากเรื่องของเรา”

ชายหนุ่มดึงร่างแฟนสาวเข้ามากอดด้วยความหวงแหน เขาเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดที่มีเธอผู้หญิงที่แสนดีเป็นแฟนและพร้อมที่จะยืนเคียงข้างเขาไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน

“ไปเดินเล่นทางโน้นกันดีกว่า”

สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันชื่นชมบรรยากาศชายทะเล พูดกระซิบหยอกล้อเล่นกันเหมือนคู่รักหนุ่มสาวทั่วไป

โดยไม่ได้สนใจว่ามีใครบางคนจับตามองดูการกระทำของทั้งคู่อยู่

.

.

“ทำตามที่ฉันบอกถ้าเธออยากได้เขาเป็นของตัวเอง!” หญิงสาวกร้านโลกพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่เห็นชายหนุ่มที่เธอหมายปองไม่สนใจเธอทำเหมือนเธอเป็นเศษดินไร้ค่า เลยคิดที่จะยืมมือเพื่อนสาวกำจัดมารหัวใจให้พ้นทาง

และเมื่อทุกอย่างสำเร็จชายหนุ่มก็จะเป็นของตัวเอง

“เออ ๆ แค่นี้ก็ต้องใช้อารมณ์”

“แต่อย่าลืมนะว่านั่นพี่สาวฉันแค่เล่น ๆ นะไม่ใช่เอาจริง!” ซึนยอนถึงจะอยากได้แฟนพี่จนตัวสั่น แต่ก็ไม่ถึงกับอยากทำร้ายให้ถึงขนาดเลือดตกยางออก

“รู้แล้วน่ะ พอพี่สาวเธอออกไปเธอก็จัดการรวบหัวรวบหางร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายแค่นั้นก็จบ” เพื่อนสาวพูดอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นอีกคนทำท่าลังเล

“แล้วทำไมต้องนัดพี่ซอนบีออกไปไกลขนาดนั้นด้วย” ซึนยอนถามอย่างสงสัย

“โอ๊ยตกลงจะเอาไหมผู้ชายถ้าไม่เอาจะได้กลับ!” เมื่อเห็นเพื่อนเซ้าซี้อีกฝ่ายก็ทำท่าจะไม่ช่วย!

“เอา ๆ ๆ ๆ ช่วยฉันหน่อยนะ” เพราะความอยากได้ผู้ชายของพี่ทำให้ความผิดชอบชั่วดีในใจของซึนยอนหายไปหมด

ส่วนคนที่ดีใจที่สุดจะเป็นใครที่ไหนได้นอกจากเพื่อนรักที่แอบยิ้มร้าย ถ้าเธอได้ลงมือไม่มีคำว่าเล่นเพราะทุกอย่างเธอได้วางแผนไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลา

ตอนเย็น

“พี่เปอร์คะพอดีโทรศัพท์ซึนยอนหายอยู่แถวนี้ เอ่อคือว่าขอยืมโทรศัพท์พี่โทรหาได้ไหม”

ซึนยอนที่เห็นสไนเปอร์ออกมาคุยงานเลยใช้โอกาสนี้เพื่อทำตามแผนที่วางไว้

“อย่านานนะ” สไนเปอร์พูดอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมยื่นโทรศัพท์ให้หญิงสาวโดยที่ไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะเดินกลับไปหาแฟนสาวที่อยู่ไม่ไกล

“หึ...ทำเป็นเมินไปเถอะ! ยังไงพี่ก็ต้องเป็นของซึนยอน!” หญิงสาวได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างตาละห้อยก่อนจะมองหน้าจอแล้วยิ้มร้าย

“คืนนี้เจอกันที่ริมชายหาดผมมีอะไรจะให้คุณ!”

(ข้อความถูกส่งออก)

“หึ...แค่นี้ก็เรียบร้อย!” ซึนยอนยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินถือโทรศัพท์ไปคืนให้เจ้าของเครื่อง และมองพี่สาวที่กำลังนอนพักผ่อนโดยมีแฟนหนุ่มคอยพัดวีให้

ด้วยที่รู้จักพี่สาวดี ที่ส่งข้อความไปแบบนั้นเธอจะไม่ถามแฟนหนุ่มเพราะปกติแฟนหนุ่มจะชอบเซอร์ไพรส์เธอแบบนี้เป็นประจำ…

“หึ...มีเซอร์ไพรส์อะไรนะ!” ซอนบีเปิดอ่านข้อความ ใบหน้าหวานฉีกยิ้มกว้าง แฟนหนุ่มต้องเซอร์ไพรส์ขอเธอแต่งงานแน่นอนเพราะเธอเห็นกล่องแหวนที่เขาเอาติดตัวมาด้วยและตอนนี้แฟนหนุ่มก็กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

“เปอร์ เดี๋ยวเราไปรอข้างนอกนะ!” เธอตะโกนบอกแฟนหนุ่ม เพราะนัดกันไปที่ชายหาดจริง ๆ

“ครับ! แล้วเปอร์จะรีบตามไป ดูแลตัวเองด้วยเปอร์เป็นห่วง” เขาขานรับอย่างอารมณ์ดีเพราะทุกอย่างเขาได้เตรียมการที่จะขอแฟนสาวแต่งงานจริง

“งั้นไปนะ!” หญิงสาวยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหยิบเสื้อคลุมเดินออกจากห้องไป

“แฟนพี่ฉันขอนะ!” ซึนยอนที่แอบอยู่รีบเอากุญแจสำรองที่แอบไปขอกับทางโรงแรม ทางผู้จัดการเห็นมาด้วยกันและยังเป็นครอบครัวเดียวกันเลยให้มาโดยไม่ได้คิดอะไร

เธอเปิดประตูเข้าไปในห้องและไม่ลืมที่จะล็อกประตูเพื่อที่จะจัดการกับชายหนุ่มที่กำลังอาบน้ำ โดยไม่รู้ตัวว่าแฟนสาวกำลังมีอันตราย!