บทที่ 20 ขอโทษ...

พีช

ผมมองลมหนาวที่ตอนนี้กำลังหยิบกระเป๋า ก่อนจะเดินมาหยุดที่เตียงผม

"ลาก่อนนะ ต่อไปนี้นายก็อยู่ในโลกของนายอย่างที่นายต้องการ ส่วนฉันจะอยู่ในโลกของฉันเหมือนกัน"

ลมหนาวพูดออกมา โลกของผมเชี้ยไรวะ ถ้าโลกของผมไม่มีเธอจะเป็นโลกของผมได้อย่างไงวะ จริงไหม

"ฉันเองก็จะเริ่มต้นใหม่เหมือนกัน"

พรึบ!!!!!

"ฉันอนุญา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ