บทที่ 11 ตอนที่ 11 หลงป่า/1

“ใครจะไปรู้ ก็ฉันตกใจนี่”

ร่างเล็กขยับลุกขึ้น ถอยห่างจากคนตัวโต ที่ลุกขึ้นมองหน้าเธอด้วยแววตาดุกร้าว

“ตกใจจนเสียสติ ฉันน่าจะปล่อยให้เธอตกเขาตาย จะได้ไม่เป็นภาระ”

เขากระแทกเสียงใส่ ดึงร่างบนพื้นให้ลุกขึ้น

“ขอบคุณนะที่ช่วย”

อยากจะต่อว่าเขาปากจัด แต่บุญคุณของเขาก็มีอยู่ เธอไม่ใช่คนเอาอารมณ์เหนือความถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ