บทที่ 1 ตอนที่1

แนะนำตัวละคร

พระเอก

ชื่อเล่นหมอแทน(หรือแทนคุณ)

ชื่อจริงธนาธิป กิจโภชัย( โรจน์จนาชน)อายุ40ปี

คุณหมอหัวหน้าแผนกสูตินารีเวช หมอหนุ่มผู้

ครองตัวเป็นโสด สุขุมนุ่มลึกและนุ่มนวล เป็นที่หมายตาและหมายปองของพยาบาลสาวๆและคุณหมอสาวๆแต่เขาก็แค่มองพวกเธอเป็นคู่นอนแค่นั้นเอง

เขาเป็นบุตรชายบุตรธรรมของท่านดำรง(นักการเมืองชื่อดัง)

“ขอโทษนะครับ ยินดีที่จะตรวจภายในไหมครับ?”

นางเอก

ชื่อเล่นเจ้าหญิง

ชื่อจริง อัยย์ญาดา ราชนาโยวงศ์ติชัย อายุ18ปี

นักเรียนชั้นมัธยมปลาย นานาชาติชื่อดัง

บุตรสาวคนเล็กของท่านเจ้าสัวและคุณหญิงเวียงพิงค์

นิสัยเรียบร้อยอ่อนหวาน น่ารัก พูดเพราะ

เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆรุ่นพี่รุ่นน้องที่โรงเรียน

“เจ้าหญิงไม่ได้เป็นอะไรนะคะคุณหมอ เจ้าหญิงแค่มารอพี่ชาย”

ตอนที่1

แทนคุณ ธนาธิป....

“อื้ออออ เสียวไม่ไหวแล้วค่ะคุณหมอ!!”เสียงหวานร้องขึ้นด้วยความเสียวซ่านเมื่อผมใช่ปลายนิ้วเขี่ยไปโดนติ่งเสียวของเธอ

“แฉะ”คำเดียวสั้นๆของผมที่ผมพูดขึ้นคือคำนี้ นั้นทำให้เธอพงกหัวขึ้นมามองหน้าผม

“ก็นิ้วคุณหมอสุดยอดมากเลยหนิคะ^_^”เสียงหวานเอ่ยขึ้น ผมจึงเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเธอพลางถอนหายใจเหือกหนึ่ง

“ผมจะเริ่มใส่เครื่องตรวจแล้วนะครับ”ผมพูดขึ้นและก้มหน้าลงกลับมาดูความเป็นสาวที่โหนกนูนไร้ขนนุ่มปกคลุมเพราะว่าเธอเพิ่งจะไปโกนออกมาก่อนหน้าที่จะมาหาผมนี้แน่นอน ผมค่อยๆใช้ปลายนิ้วแหวกกลีบกุหลาบของเธออย่างแผ่วเบา

“ดูจากอายุของคุณไม่น่าจะมีอะไรนะครับ”ผมพูดขึ้นเพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บของเธอที่ตอนนี้ผมได้ถือเครื่องม่และกำลังจะสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของเธอแล้ว ผมเป็นหมอที่สามารถตรวจภายในและให้คำปรึกษาสำหรับคนไข้ด้วยเรื่องพวกนี้ได้ครับ แต่ผมไม่ใช่คนที่จะมาสนองความต้องการให้พวกเธอ ดูเหมือนพวกเธอจะไม่เข้าใจว่าผมเป็นหมอ!และตอนนี้อยู่ในเวลางานของผม

“แต่คุณแม่ของหนูให้มาตรวจดูเพื่อความปลอดภัยนะคะ”เสียงหวานเอ่ยขึ้น ผมจึงพยักหน้าเข้าใจ

“อ๊ะ อื้อ”เสียงครวญครางของเธอไม่ได้ทำให้สมาธิของผมแตกหรือตบะแตกอะไรเลย เพราะผมมักจะเจอเหตุการณ์ทำนองนี้บ่อยมากสำหรับเด็กนักเรียนนักศึกษาที่ต่างพากันมาเข้าคิวตรวจภายในโดยกำชับให้เป็นหมอแทนโดยเฉพาะเลยนะครับ

“เจ็บนิดนึงนะครับ”ผมพูดขึ้นโดยธรรมชาติของคนเป็นหมอและเริ่มใสแหนบกลีบขยายช่องทางรักโดยเครื่องมือแพทย์สอดเข้าไปและเริ่มใช้กล่องฉ่องดูสิ่งผิดปกติในที่ช่องทางรักและปากมดลูกของเธอแต่ดูเหมือนจะไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆผมจึงใช้เวลาในการตรวจเพียงแค่สามนาที

“เสร็จแล้วเหรอคะ?”

“ครับ เชิญไปนั่งรอหน้าห้องและรอฟังผลครับ”ผมพูดขึ้นพลางเก็บเครื่องมือใส่ที่วางเครื่องมือและถอดถุงมืออนามัยสีขาวออกจากมือของผม

พรึบ

“คุณหมอแทนขา”เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อเธอได้คว้าข้อมือของผมไว้แล้วผมจึงหันไปมองเธอด้วยสายตาเฉยชาไม่ได้แสดงอาการใดๆ

“มีอะไรครับ?”ผมเอ่ยถามเธอไปตามมารยาท เธอก็มองผมด้วยสายตาเชื้อเชิญ เธอเองก็คงจะเข้ามาหาผมเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆนั้นแหละครับ

“นี่เวลางานของผม”ผมเอ่ยตอบเธอไปและมองไปที่มือเล็กที่จับข้อมือของผมอยู่เป็นเชิงให้เธอปล่อยมือจากข้อมือผมแต่ดูเหมือนเธอจะไม่ยอม

“แล้วนอกเวลางานละคะ?”เสียงหวานเอ่ยขึ้นพลางจับมือของผมให้เข้าไปแนบชิดกับนูนโหนกของเธอ

“คุณหมอว่ายังไงคะ?”เธอพูดขึ้นพลางกัดริมฝีปากล่างของเธออย่างยั่วยวน ผมจึงถอนหายใจออกมาเล็กน้อยและชักมือออกมาจากเนื้อโหนกนูนของเธอแต่ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมปล่อยมือผมง่ายๆ

“เจอกันที่นี้นะคะ”เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งแผ่นกระดาษใส่มือของผม

“เชิญรอด้านนอกครับ”ผมเอ่ยขึ้นและชักมือออกมาจากของสงวนของเธอและหันหลังเดินออกมาจากห้องตรวจ ส่งแฟ้มเอกสารสรุปผลการตรวจของคนไข้คนล่าสุดให้กับนางพยาบาลให้เธอแจ้งคนไข้ให้ได้รับรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร

“ไม่ต้องออกใบนัดให้เธอ”ผมพูดขึ้นทำให้นางพยาบาลหน้าห้องของผมเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสีหน้าตกใจ แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรเธอเดินออกมาจากตรงนั้นมั่งหน้าไปห้องพักของผม

“คุณหมอค่ะ!”

“ครับ?”ผมหันไปตามเสียงเรียกของพยาบาลในแผนกของผม

“มีประชุมด่วนค่ะ”เธอเอ่ยบอกผมในมือของเธอเต็มไปด้วยแฟ้มเอกสารเตรียมพร้อมประชุมเต็มที่

“ขอบคุณครับ”ผมเอ่ยขอบคุณเธอและเปลี่ยนทิศทางการเดินทันที มุ่งหน้าไปยังห้องประชุมใหญ่ โดยมีนางพยาบาลสาวผู้ช่วยผมเดินตามหลังมาติดๆ

บทถัดไป