บทที่ 60 สัญญาได้มั้ย (2)

“ไม่ร้องนะคะ...”

ฉันพยายามปลอบใจจีนาที่กำลังขวัญเสีย เอื้อมมือสั่นเทาไปเช็ดน้ำตาให้แก ก่อนจะรีบแกะผ้าที่มัดปากออกให้

“แก!! มานี่!!”

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้แก้เชือกที่ข้อมือให้หลาน แม่ของพี่เจเคก็เดินดุ่มๆ เข้ามากระชากแขนฉันลากออกไปอย่างแรง

เพียะ!!!

“ก่อนจะช่วยคนอื่น... เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะนังโง่!”

ฝ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ