บทที่ 38 บทที่ 37

คุณหญิงพาลูกปลามาส่งที่บ้านหลังใหม่ในเวลาคล้อยบ่าย ดีที่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านแล้วเธอให้เพื่อนมารับที่บ้านด้วยเพราะกันคนขับรถจะทราบว่าลูกปลาไปอยู่ที่ไหน

"ขอบใจมากนะฟ้าที่มาส่ง"

"ไม่เป็นอะไร ฉันเป็นห่วงลูกปลานะไม่รู้จะยังไงฟังจากเธอเล่าแล้วน่าเป็นห่วง"

ฟ้าเอ่ยออกมาอย่างสงสารเด็กสาวที่เธอเคยดูแลมาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ