บทที่ 7 ตอนที่ 7

“อื๊อ... ”

อรทัยดิ้นเล็กน้อย พยายามดันศีรษะของเขาเอาไว้ หากความเสียวซ่านที่มีมากกว่าก็ทำให้ต้องยอมแบะอ้าให้เขาเชยชมเอาตามแต่ใจ

“ปล่อยให้ผมกินเถอะนะครับ... ไม่ต้องกลัว ของคุณหอมดีจัง... ผมชอบที่สุด กลิ่นคาวเนื้อสดสะอาดแบบนี้กระตุ้นอารมณ์ดีนัก”

มอร์แกนแนบเน้นริมฝีปากซึ่งรกไปด้วยไรหนวดสากร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ