บทที่ 75 ตอนที่ 75

หล่อนปิดประตูแล้วลงกลอน ตั้งใจจะขังตัวเองอยู่ในห้องมืดๆ สักพัก ด้วยรู้สึกหัวใจหายวาบไปกับเรื่องที่สนทนากับลูกสาวเมื่อครู่ ตกใจจนขาแข้งทั้งสองข้างอ่อนแรง มือเบาหวิว ค่อยๆ ทรุดร่างอ่อนล้านั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมซึ่งจดจำตำแหน่งของมันได้เป็นอย่างดี

ศีรษะข้างหนึ่งของฝานถินาเอนซบอยู่กับผนังห้อง สองมือกุมปร...