บทที่ 25 เป็นไงเป็นกัน

“ใครจะเป็นใครฉันไม่รู้ แต่ที่รู้เลิกยุ่ง เลิกตามรังควานฉันสักที มันน่าเบื่อ!” บอกตรง ๆ เห็นหน้าเขาแล้วมันรู้สึกหงุดหงิดเอามาก ๆ

“บอกมาก่อนว่าเป็นอะไร” เขาจับแขนฉันไว้

“ไม่ได้เป็นอะไร แล้วไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายง่าย ๆ หรอก ปล่อย รำคาญ ไปให้พ้น ๆ หน้าได้ไหม!” ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้เหม็นขี้หน้าเข...