บทที่ 37 ขอเวลา

ตอนเช้า...

“รักกันจริง ๆ เลยนะ” ฉันถึงกับกลอกตามองบน แต่ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้กับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า เมื่อเจ้าหญิงเม็ดทรายตัวน้อยนอนกอดแขนเขาแน่น ส่วนเขาก็กอดลูกไว้ไม่ยอมปล่อย

เฮ้อ...ก็เขาเป็นพ่อลูกกัน ความผูกพันทางสายเลือดมันก็ต้องมี ขนาดเพิ่งจะเจอกันไม่กี่วันเองเม็ดทรายกลับติดพ่อยังกับอะไรดี แล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ