บทที่ 32 บทที่ 16 การกลับมาของอดีต (50%)

บทที่ 16 การกลับมาของอดีต

“รัก ฮึก แม่ขอโทษ”

หมับ!

แขนข้างที่ไม่โดนปกปักษ์กระชากถูกรั้งเอาไว้ ใบหน้านองน้ำตาของลิลลาหันกลับมามอง ก่อนหัวใจจะเต้นรัวเมื่อพบใบหน้าคุ้นตาของใครบางคน

“พี่จิณณะ!” เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เธอเรียกเขาเหมือนสมัยเด็กๆ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้านองน้ำตา ก่อนร่างเล็กบางจะถลาเข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ