บทที่ 30 Chapter 30

Chapter 30

เป็นคำหวานที่ทำให้หัวใจธารทิพย์พองโต จากเดิมที่เหี่ยวเฉาเกิดความชุ่มชื้นขึ้นมาทันใด ประโยคที่เขาพูด มันชวนให้หล่อนคิดว่า เขารักตนและพร้อมทุ่มเทให้ตน แต่ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่ บุรินทร์ไม่ได้รักตน ที่เขาทำเพราะสงสารกับความจนของตนต่างหาก ไม่มีทางที่บุรินทร์จะหลงรักหล่อน ถึงคาดหวังแบบนั้นไปก็รังแ...