บทที่ 31 31

“เคน...คุณยังรักยะหยา คุณลืมเธอไม่ได้...ทำไม...ทำไม!”

เอรินร้องไห้เพียงลำพังแล้วซบหน้ากับพวงมาลัย หัวใจของเธอราวกับหลุดหายไป เธอไม่มีวันเข้าไปแทนที่เพื่อนรักอย่างมษยาในหัวใจของผู้ชายคนนั้นได้ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าใดก็ตาม

และในเวลานั้นภายในบ้านพักติดทะเลสาบก็เอ็ดอึงด้วยเสียงกรีดร้องของมษยาที่ทั้งดิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ