บทที่ 40 40

เจ้าของร้านของเก่าวิ่งเข้าไปกอดสาวใหญ่วัยสี่สิบกว่าซึ่งพึ่งก้าวเข้ามาในร้าน มษยาค่อย ๆ หันกลับไปและน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเมื่อเห็นหน้ามารดาเป็นครั้งแรกตั้งแต่ออกจากบ้านมาเป็นเวลาถึงกว่าขวบปี

“ฉันคิดถึงเธอมากทิลดา ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปหาเธอ พระเจ้า...ดูซี เธอยังสวยเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเ...