บทที่ 45 45

หากแต่เขาก็ได้แค่คิด ยังไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไรมากไปกว่าการได้เฝ้าคอยมอง หัวใจของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม หากก็ไม่อาจสัมผัสหรือแตะต้องได้เลย มันทรมานยิ่งกว่าการใช้ตรวนเส้นใหญ่พันธนาการเขาไว้ในโลกมืด เคนคิดวนเวียนไปมากระทั่งผล็อยหลับไป

เพล้ง!!

เสียงที่ดังขึ้นปลุกเคนให้สะดุ้งตื่นตอนดึก ชายหนุ่มลืมตาและผุด...